چهل سالگی
به نام او
سلام فاطمه جان(س)!
سلام حضرت مادر...
باز هم نوبت شب‌های بهشتی سال رسیده است؛ شب‌های روضه "حلالم کن علی جان"، شب های زانو بغل کردن و تصور کنج حیاطی نشستن؛ شب‌هایی که شما مادرانه آینده را رقم زدید و برای علی(ع) گفتید... این شب‌ها که می‌رسد ما هم، همه نداشته هایمان را فراموش می کنیم و انگار نه انگار که کارنامه سالمان پر از هیچ است، قلب‌هایمان گویا که طبیعی ترین حق خودشان بدانند کنج خانه شما جا می‌گیرند. پر چادر شما که در میان باشد، به خودمان حق میدهیم که به خودمان نگاه نکنیم و برای عالی ترین مفاهیم خلقت درخواست کنیم...
آمده بودند برای عیادت، شما راهشان نداده بودید، موقع برگشت علی(ع) را دیده بودند و او را واسطه قرار دادند که کاری کن تا فاطمه (س) اجازه ورود بدهد... حضرت با شما در میان گذاشته بود و بعد فرموده بودید:" علی جان، خانه، خانه شماست و فاطمه کنیز شما..." حالا فاطمه جان! حق بدهید که ما هم علی(ع) را واسطه قرار دهیم و خیالمان راحت باشد که شما همه ما را در بیت نورانیتان پناه می‌دهید و غل زنجیرهای سال را مادرانه از دست و پایمان باز می‌کنید...
فاطمه جان! این سالها، نور افشانی اربعینیتان دلهای نگران را به مژده هایی بزرگ خبر داده است. مادر مهربان امت! این سالها، پیروزیهای منطقه ای و جهانی این امت خواب را از چشم های دشمنانش گرفته است، اما حالا در آستانه چهل سالگیِ اولین مرحله‌یِ تام کردن نورتان در این دنیا، اوضاع خوب نیست...
این شب‌ها برای خودمان یادآوری می‌کنیم که ماموریت ما "حزب الله همیشه غالب" است و شما خودتان قولش را داده‌اید... خودتان وعده دادید که این قوم را آنقدر مادرانه تربیت می‌کنید تا بشود قوم پیوسته غالب. این شب‌ها به هم دلداری می دهیم که نگران نباشید! تا چند شب دیگر فاطمه (س) ردای روح القدس را بر تن میکند و مادرانه امرهای تحقق این وعده را حرکت می‌دهد...
خدایا! ما همه چیز را میخواهیم تا رضایت تو را بدست آوریم و تو رضایتت را به رضایت فاطمه (س) گرده زده‌ای... بارالها! رضایت فاطمه برای تو خیلی مهم است، اما ما نتوانستیم رضایتش را بدست آوریم... ولی تو که میتوانی! پرودگارا! بخاطر شادی قلب مادر، بخاطر رضایت فاطمه ات، ناجوری ها و اشکالات این کشور را اصلاح می کنی؟ خدایا! فاطمه ات خوشحال می‌شود اگر همه ما بشویم سربازانی کارامد برای مهدی (عج)... خدایا! می‌شود در این شب‌ها وکیل ما بشوی که لحظه لحظه زندگی ما برای کسب رضایت مادر (س) باشد...؟
